Giel Hutschemaekers

Huidig onderzoek 

Nogal eens is het vele tegengesteld aan het goede. Dat geldt zeker voor de GGZ. Kortdurende oplossingsgerichte behandeling (generalistische GGZ) blijkt op korte termijn even effectief en op langere termijn zelfs nog effectiever dan specialistische zorg. De onderliggende hypothese is dat cliënten in de generalistische GGZ veel meer focussen op leren zelf doen, in plaats van de behandeling uitsluitend in handen van de professional te laten liggen. Mijn onderzoek dat ik samen met Sam de Haas, Pauline Janse, en Bea Tiemens uitvoer, richt zich op de voor- en de achterdeur van de GGZ, waarbij ik mij afvraag: wat heeft de cliënt nodig om zelfregie te ontwikkelen? Op een fundamenteler niveau stel ik de vraag naar de mechanismen die ten grondslag liggen aan actief het heft in eigen hand nemen, en ontwikkeling zorgafhankelijkheid tijdens behandeling. De mate waarin de cliënt het heft in eigen hand leert nemen hangt samen met kenmerken van de behandeling (therapie-effect) en kenmerken van de behandelaar (therapeuteffect). Samen met Pauline Janse en Naline Geurtzen onderzoek ik het therapeuteffect en ga ik na welke therapeutkenmerken daarmee samen hangen.